گریه کردم گریه کردم
اما دردمو نگفتم
تکیه کردم به غرورم، تا دیگه از پا نیفتم
چه ترانه بی اثر بود، مثه مشت زدن به دیوار
من به قله می رسیدم، اگه هم ترانه بودیم
صد تا سد رو می شکستم، اگه تو بهانه بودی …
اگه تو ترانه بودی … اگه تو بهانه بودی …
اولین فصل شکستن، آخرین خدانگهدار ......
بروید ای دلتان نیمه که در شیوه ما مرد با هر چه ستم هرچه بلا می ماند
میشه یه روز جامعمون مثه اسم وبلاگ شما بشه؟
آنکس که به آخرین علم برسد همه چیز را به خدا مسپارد.